Witold Gombrowicz, Dziennik 1953-1969 — opracowanie
(NIE)LETNIELEKTURY | Mateusz Cholewa
Dziennik od 1953 r. ukazywał się
w paryskim magazynie „Kultura” aż do śmierci Gombrowicza w 1969. Autor,
mieszkający wtedy w Argentynie, pisał go specjalnie dla tego paryskiego magazynu.
Jeszcze nie był twórcą rozpoznawalnym, a jak sam twierdził „Dziennik kupuje się
dlatego, że autor jest sławny. A ja dziennik pisałem, żeby stać się sławny”.
Dziennik Gombrowicza prezentuje przede
wszystkim przemyślenia i myśli filozoficzne, dotyczące głównie literatury — jego
lub innych autorów, a jeśli samego Gombrowicza, to autor przytacza liczne
anegdoty i swoiste opracowania związane z konkretnymi utworami czy sytuacje,
recenzje, reakcje, wywołane przez jego twórczość. Rzadziej opisuje swoją
codzienność, ale i ona ma swoje miejsce w opowieściach Gombrowicza.
Lato chyli
się ku końcowi, choć niektórzy mają jeszcze niemal połowę wakacji (studenci
niech czują się pozdrowieni). Już jakiś czas temu nadszedł okres nieskrępowanej
niczym wolności, neutralizującej (najczęściej) wszelkie deadline’y, wykluczającej
(na czas urlopów oczywiście) drących mordę szefów, sprawiającej, że pulsująca
na czerwono dwója w USOSie przestała interesować (a przynajmniej do września).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz